در این بیت :
خروشی برآمد ز دشت و زشهر غم آمد جهان را از آن کار بهر
آیا " را " ، نقش نمای مفعولی است؟
جواب : نه زیرا بیانگر این نقش نیست بلکه عامل تفکیک مضاف از مضاف الیه است.
یعنی کار نقش نمای اضافه را می کند.
بهره ی جهان از آن کار ( گذر سیاوش از آتش) غم شد.
بنابر این هرگاه " را " عامل جداکردن مضاف از مضاف الیه بود به آن "را" فکّ اضافه می گویند.
سعادت یار
چرا مردم نمی دانند:
که در گل های ناممکن هوا سرد است؟
من از مصاحبت آفتاب می آیم
سایه کجاست!
به نام خدا
با سلام خدمت شما همکار گرامی خانم سعادت یار
در مورد خوانش شعر اخوان حضرت عالی می توانید شعر را با صدای خود شاعر در سایت www.parand.se بشنوید .
نورالدین بازگیر
ضمنا از وبلاگ خوب و فعالتان تشکر می کنم . موفق باشید .
سلام
خیلی زیبا بود بسیار متشکریم خیلی عالی
شعله ی زرتار ـ پودش باد
بله متشکرم و تعبیر را می شود به این طریق معطوف داشت:
شعله ی زر تار که پودش باد است
خیلی عالی
همان معنی که گفتم متناسب در می آید اما به گونه ای دیگر.